Η επιτυχία καμιά φορά κρύβει από πίσω της και μεγάλο παρασκήνιο που δυστυχώς δεν αποκαλύπτεται μιας και επισκιάζεται από την ίδια την επιτυχία.
Μάθαμε ότι ο Στέφανος Νανάς ο οποίος θα συμμετείχε τώρα στο 3ο του Πανευρωπαϊκό μέσα σε πέντε χρόνια παρουσίας του στις Εθνικές ομάδες, συν το αργυρό μετάλλιο στο Βαλκανικό των Τιράνων, υπέβαλε την παραίτηση του πριν από δέκα ημέρες περίπου.
Οι πληροφορίες λένε ότι αυτό έγινε για οικονομικούς, (δεν πληρώθηκε τα συμφωνηθέντα από το προηγούμενο έτος) αλλά κυρίως για ηθικούς λόγους, αρνούμενος να συμβιβαστεί με συμβάντα και καταστάσεις που δεν αφορούν την προπονητική αλλά άλλα παράταιρα πράγματα πάνω στην λειτουργία των Εθνικών ομάδων.
Είναι ίσως η πρώτη φορά στην ιστορία των Εθνικών ομάδων που προπονητής πετυχαίνει τον στόχο του και παραιτείται από το δικαίωμα του να πάει στην μεγαλύτερη γιορτή της Ευρώπης, εκεί που αγωνίζονται ομάδες μεγαθήρια του παγκόσμιου βόλεϊ, ενώ παραδοσιακές δυνάμεις όπως Τουρκία, Ολλανδία, Ισπανία και Γερμανία έμειναν εκτός!
Το μεγάλο ερώτημα φυσικά είναι πως ένας προπονητής που ομολογουμένως και βάση των αποτελεσμάτων, είναι ίσως ο πιο πετυχημένος την τελευταία εικοσαετία, να αναγκάζεται να αποχωρήσει!
Η ομοσπονδία και ο πρόεδρος ξέρει φυσικά καλύτερα και με γνώμονα τη ρήση: “Ουδείς αναντικατάστατος” φτάνουμε στο σημείο να αποχωρούν από την Εθνική άνθρωποι που έχουν δώσει δείγματα γραφής και αποτελέσματα φυσικά.
Και μην μου πείτε ότι έχουμε μεγάλη δεξαμενή παικτών γιατί θα βάλουμε τα γέλια όλοι μαζί κι όμως καταφέραμε να είμαστε στις τελικές φάσεις έχοντας ήδη παρουσία σε δύο Πανευρωπαϊκά Παμπαίδων αλλά και σε δύο Παίδων μετά από πολύ καιρό.
Τρανό παράδειγμα αυτή η Εθνική εφήβων που μετά από πολλά χρόνια εμφανίζεται στις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης. Η πρόκριση ήρθε πολύ δύσκολα και με μεγάλη προσπάθεια μιας και δεν υπήρχε μεγάλη δεξαμενή αθλητών αλλά και πολλές ατυχίες τραυματισμών βασικών παικτών. Η προετοιμασία στο Άργος κύλισε με πολλά οργανωτικά προβλήματα και είναι απορίας άξιο πως μια ομάδα που έκανε δύο νίκες και τέσσερις ήττες στα προκριματικά κατάφερε να προκριθεί!!
Μεγάλο μερίδιο στους αθλητές που υπερέβησαν τους εαυτούς τους χωρίς τα μεγάλα προσόντα αλλά και στους προπονητές (βάζω και τον Νίκο Μούχλια μέσα) που κατάφεραν να βάλουν την ομάδα στον σωστό δρόμο και να φτάσει στα τελικά με σημαντικότερη στιγμή την εκκωφαντική νίκη επί της Γερμανίας με 3-0. Το δύσκολο έγινε και τα κάστανα από την φωτιά βγήκαν με μεγάλη υπέρβαση, η γιορτή ξεκινά τον Σεπτέμβριο στις 16. Η απόσταση δεν έχει σημασία. Είναι το πρώτο βήμα που μετράει.
Τους ανθρώπους αυτούς λοιπόν τους τιμάς και δεν τους απομακρύνεις με την στάση σου, τους κρατάς κοντά σου γιατί η τρέλα τους για το άθλημα που αγαπούν αλλά και για το εθνόσημο τους έκανε να δουλέψουν με μεράκι για να βγουν μετά από πολύ καιρό αυτά τα αποτελέσματα στις Εθνικές αλλά και σε παίκτες στα κορυφαία πρωταθλήματα της Ελλάδος. Στο παρελθόν πολλοί με παχυλούς μισθούς ομοσπονδιακών και αποσπάσεις δεν κατάφεραν το παραμικρό παρά τις πολλές επιλογές σε αθλητές αλλά και σε πολύ καλύτερες συνθήκες προετοιμασίας και προπόνησης.
Να δούμε τώρα ποιος θα πάει στην γιορτή του βόλεϊ στην Ιταλία μιας και θα είναι ο 3ος στη σειρά που θα αναλάβει αυτήν την ομάδα των 2003-2004 γεννημένων.
Η φράση ενός εκ των 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδας περικλείει όλα τα παραπάνω: “Αλαζονεία εμπόδιον σοφίας”.
Υ.Γ. Να δούμε ποιοι έχουν σειρά;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου