"Όταν κερδίζεις γίνεσαι ομάδα και όταν χάνεις γίνεσαι οικογένεια"

Πριν περίπου 100 χρόνια ο διάσημος συγγραφέας Τζορτζ Όργουελ είχε γράψει για τον αθλητισμό ότι: "Ο σοβαρός αθλητισμός δεν έχει να κάνει τίποτε με το «ευ αγωνίζεσθαι». Είναι γεμάτος μίσος, ζήλια, καυχησιολογία, άγνοια όλων των κανόνων και σαδιστική ευχαρίστηση στην παρακολούθηση βίας. Με άλλα λόγια, είναι πόλεμος χωρίς πυροβολισμούς."
Κι αναρωτιέμαι: πρέπει να επιβεβαιώνουμε τα γραφόμενα του Όργουελ ακόμα και στα αναπτυξιακά τμήματα βόλεϊ της περιφέρειας μας?
Πρέπει τα γραφομενα του Όργουελ να είναι επίκαιρα το 2025?
Δεν έχει έρθει ακόμα η ώρα που θα ανατρέψουμε με την αθλητική και όχι μόνο συμπεριφορά μας τα λόγια του?
Δεν έχει έρθει η στιγμή που ο αθλητισμός θα γίνει ένα μέσο βελτίωσης της κοινωνίας μας και όχι ανασταλτικός παράγοντας της εξέλιξης της?
Καλημέρα εξηγούμαι με παράδειγμα και αναλυτικά από πού ορμώμενος ανοίγω αυτήν τη δύσκολη κουβεντα .
Δεδομένα:1)
Η ομάδα του Απόλλωνα Καλαμάτας αγωνίζεται εδώ και κάποια χρόνια σε εθνικές κατηγορίες . Η γυναικεία της ομάδα απαρτίζεται πάντα με λίγες η πολλές αθλήτριες από τα αναπτυξιακά της τμήματα .2) η επίσημη αγωνιστική είτε της Α2 είτε της Preleague είναι το Σάββατο, 3 ) η επίσημη αγωνιστική των πιο χαμηλών κατηγοριών είναι στην περιφέρεια μας η Κυριακή ,4) η επίσημη αγωνιστική σε γενικές γραμμές εκτος ελάχιστων εξαιρέσεων για τα αναπτυξιακά τμήματα είναι το Σάββατο.
Με επιμονή και υπομονή ζητάμε από τη διοργανώτρια αρχή εδώ και χρονια να βρεθει μια λύση σε αυτήν την αντικειμενική δυσκολία. Από την πλευρά μας κατανοώντας αυτήν την αντικειμενική δύσκολια κάνουμε όταν περνάει από το χέρι μας για να την ξεπεράσουμε.
Με ποιους τρόπους;1) παίζοντας πολύ συχνά δύο  αγώνες συνεχομενα.
Τελευταίο παράδειγμα το προηγούμενο Σάββατο στο οποίο αθλήτριες μας κλήθηκαν να παίξουν 4 σετ με το ΖΑΟΝ για την Preleague, και 5 σετ με τον Παμβοχαικο για το πρωτάθλημα Νεανίδων.
ΤΟ ΞΑΝΑΓΡΆΦΩ 9 συνεχόμενα σετ για μαθήτριες παίζοντας στα κόκκινα σε παιχνίδια υψηλών προδιαγραφών και απαιτήσεων. 2) παίζοντας καθημερινες είτε στην Πάτρα είτε στην Σπάρτη είτε στο Βραχάτι , είτε οπουδήποτε αλλού με συνέπεια να  απουσίαζουν από το σχολείο , φροντιστήρια και καθημερινές δραστηριότητες με ότι αυτό συνεπάγεται 3)αναχωρώντας την Παρασκευή το πρωί με αποστολή είτε για Θεσσαλονίκη είτε για την Πρέβεζα  η οποία προϋποθέτει διανυκτέρευση και επιστροφή Κυριακή ενώ τη Δευτέρα πρέπει να αναχωρήσουν για δεύτερη αποστολή πχ για Πάτρα.
Για όλες αυτές και άλλες πολλές θυσίες που κάνουν οι αθλήτριες μας, τα παιδιά μας και οι γονείς τους δε μπορώ παρά να δηλώσω θαυμαστής τους και να μην αισθανθώ υπόχρεος για την πίστη τους στην ομάδα κάι την προσπάθεια που καταβάλλουν καθημερινά .
Ταυτόχρονα η διοίκηση , οι γονείς και οι προπονητές ακολουθούν αυτό το πολύ δύσκολο πρόγραμμα κατ αναλώνουν χρόνο, δαπανουν χρήμα και καταβάλουν κόπο στην προσπάθεια τους να ανταπεξέλθουν στην αντικειμενική δυσκολία των πρωταθλημάτων που σας περιέγραψα παραπάνω.
Επιπροσθέτως η διοίκηση στηρίζει με όλες τις τις δυνάμεις τα πρωταθλήματα  της ΕΣΠΕΠ όπως κατά καιρούς έχει ζητήσει η διοργανώτρια αρχη , με δύο τμήματα Παγκορασιδων, δύο τμήματα Κορασιδων , ένα τμήμα Νεανίδων καθώς και συμμετοχή άνευ ανταγωνισμού στις τοπικό πρωτάθλημα γυναικών. Ταυτόχρονα έχουμε μεγάλο μερίδιο συμμετοχής στις επιλογές των κλιμάκιων Μεσσηνίας, Πελοποννήσου και εθνικής παγκορασίδων κά συμμετοχή ακόμα σε φιλικά με την Εθνική Ελλάδος. Ευκαιρίας δοθείσης θα θελαμε να ευχαριστήσουμε τις ομάδες που ανά καιρούς ύστερα από συνεννόηση μας έχουν βοηθήσει με αυτο μας τον προγραμματισμό.
Καθώς κατά να κατανοήσουμε τις ομάδες οι οποίες δεν μπορούν ποτέ να διαμορφώσουν στο ελάχιστο το πρόγραμμα τους ωστε να γίνουν ωραίοι αγώνες .
Αφού λοιπόν έχουμε εξαντλήσει κάθε ικμάδα των δυνατοτήτων μας ερχόμαστε να ζητήσουμε την βοήθεια κάι την προστασία της διοργανώτριας αρχής που ανήκουμε. Αντί αυτής λαμβάνουμε μια διαχρονική απάντηση ότι πρέπει να επιβάλλουμε σε όλες τις ομάδες της Preleague να αγωνίζονται με τον Απόλλωνα Καλαμάτας ημέρα Κυριακή, κάτι το οποίο όλοι καταλαβαίνουμε οτι όχι μόνο είναι ανέφικτο νομικά και ηθικά αλλά ασκεί και μια μεγάλη ψυχολογική πίεση στη διοίκηση της ομάδας η οποία θα πρέπει να βρίσκεται σε μια διαρκή τριβή με ομάδες ειτε της Preleague είτε της Α2 παλαιότερα και να προσπαθείς να τους επιβάλλει την Κυριακή ως επίσημη ημέρα αγωνιστικης είτε στα εντός είτε στα εκτος παιχνίδια. Πράγμα το οποίο κάποιες φορές έχουμε ζητήσει και το έχουμε καταφέρει επουδενί όμως  δεν μπορεί αυτό να γίνεται κατ εξακολούθηση. Καθώς οι απαιτήσεις μια τέτοιας κατηγορίας και οι μετακινήσεις σε όλη την Ελλάδα αλλά και η ίδια η προκήρυξη καταστούν μη εφαρμόσιμη την πρόταση της διοργανώτριας αρχής.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα όταν ενώ έχουμε ζητήσει από αρχές Σεπτεμβρίου τα προγράμματα και τις ημερομηνίες διεξαγωγής αγώνων των αναπτυξιακών πρωταθλημάτων και έχουμε λάβει απάντηση ότι η πρόκριση για το final four νεανίδων θα πραγματοποιηθει σε διπλούς αγώνες 8 και 15 Φεβρουαρίου, μαθαίνουμε την περασμένη Τρίτη ότι θα παίξουμε 1 Φεβρουαρίου στην Πάτρα με τον Ερυθρό Αστέρα ενώ η ομάδα θα αγωνίζεται στην Αθήνα με τα Βριλήσσια περίπου την ιδια ώρα
Μονόπλευρη και εντελώς  ξαφνική αλλαγή του προγραμματισμού.
Επίσημη απάντηση για την αλλαγή αυτή ότι το καρναβάλι αναγκάζει τη διοργανώτρια αρχή να παει το πρόγραμμα μια βδομάδα πίσω.
Καμιά πρόταση μας για παιχνίδια είτε Κυριακή είτε Δευτέρα δεν έγινε αποδεκτή. Καλημέρα βρισκόμαστε διοίκηση , προπονητές, αθλήτριες και γονείς δέσμιοι ενός κυκεώνα τηλεφωνικών επικοινωνιών κάι ανταλλαγής email από το πρωί μέχρι το βράδυ .θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί;
Γιατί ζορίζεστε τόσο να πάτε αφού δε μπορείτε ;
Είναι τόσο σημαντικό ένα παιχνίδι;είστε τόσο σίγουροι ότι αν πάτε πλήρεις θα κερδίσετε?όχι δεν είμαστε σίγουροι ότι θα κερδίσουμε. Μάλιστα είμαστε και το απόλυτο αουτσάιντερ.
Δε μπορούμε όμως να διδάξουμε στα παιδιά μας ότι πάμε να παίξουμε μόνο τα παιχνίδια που κερδίζουμε. ΟΧΙ κύριοι δε μπορούμε να μην πάμε να παίξουμε Γιατι έχουμε μηδενισμό και μείον 3 βαθμούς στη γυναικεία ομάδα. Θα εμφανιστούμε και στους 2 αγώνες όπως και όσοι μπορέσουμε . Μίλησαμε με τα παιδιά μας έστω αυτά τα 7 , έστω αυτά της πρώτης και Δευτέρας γυμνασίου, έστω αυτά που δεν έχουν ξαναπαίξει σε Νεανίδων και θα προσέλθουμε στον αγώνα κανονικά. Το έχουμε ξανακάνει άλλωστε υπό άλλες συνθήκες.
Παράλληλα εξηγήσαμε στα παιδιά μας ότι το ορισμένο παιχνίδι της Κυριακής με το ΝΟΚ για το πρωτάθλημα κορασίδων ύστερα από αίτημα της διοίκησης του ΝΟΚ δε θα πραγματοποιηθει Γιατι η ομάδα του ΝΟΚ έχει εξαιτίας διαφόρων προβλημάτων τεράστιες ελλείψεις. Εξηγήσαμε στα παιδιά μας ότι δε θα προσέλθουμε σε ένα αγώνα απέναντι σε έναν αποδεκατισμένο αντίπαλο απλά για να πάρουμε τους 3 βαθμούς. Αυτές οι αντιλήψεις περί νίκης με κάθε μέσο είναι πολύ μακριά και πέρα από κάθε αντίληψη του αθλητισμού και αυτά τα οποία πρεσβεύει για την ομάδα μας.
Καλούμε λοιπόν όλους τους αρμόδιους φορεις οι οποίοι έχουν όραμα και μερακι για το αναπτυξιακό βόλεϋ της Ελλάδας να πράξουν τα δέοντα και είμαστε σίγουροι ότι θα το κάνουν για το καλο του βόλλεϋ και της κοινωνίας μας γενικότερα.
Ας γινουμε όλες οι ομάδες παραδειγμα ηθικής, συνεργασίας κάι αλληλοσεβασμού.
Με τιμή ΑΠΌΛΛΩΝ ΚΑΛΑΜΆΤΑΣ
Υ.Γ. Στον Απόλλωνα έχουμε ένα moto ."Όταν κερδίζεις γίνεσαι ομάδα και όταν χάνεις γίνεσαι οικογένεια". Και δε σας κρύβουμε ότι σε πολλές μεγάλες ήττες μας έχουμε επιστρέψει στην πόλη μας  με χαρές και πανηγύρια αποτυπωμένα μάλιστα σε καταπληκτικά βίντεο.

Δημοσίευση του χρήστη Απόλλων Καλαμάτας Βόλλευ