Δήμητρα Χαριτίδου: Εύχομαι να υπάρξουν πραγματικοί εραστές του Βόλεϊ!

Με αφορμή την παραίτηση του μέλους της ΕΟΠΕ Δήμητρας Χαριτίδου, το liberovolley επικοινώνησε μαζί της, ζητώντας της να δικαιολογήσει αυτήν την απόφαση. 

ΕΡΩΤΗΣΗ: Κα. Χαριτίδου μετά από 1 μήνα έγινε αποδεκτή η αίτηση παραίτηση σας. Ποιοι είναι οι λόγοι που πραγματικά οδήγησαν στην απόφαση αυτή ΤΩΡΑ;

Για να πάρω αυτή την απόφαση μετά από τόσα χρόνια στα κοινά της Ομοσπονδίας να είστε σίγουροι ότι υπήρξε μια κλιμάκωση γεγονότων που πλέον δεν μπορούσαν να με αφήσουν αδιάφορη και απλή θεάτρια. Το ήθος μου, η αξιοπρέπεια και ο σεβασμός απέναντι στα σωματεία και τους ανθρώπους του βόλεϊ με οδήγησαν ΤΩΡΑ στην παραίτηση μου.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Μήπως μπορείτε να μας αναφέρετε συγκεκριμένα γεγονότα;

Η αλήθεια είναι ότι θέλω να είμαι προσεκτική σε ότι λέω ώστε να μην επισκιάσω τις όποιες προσπάθειες οικονομικής εξυγίανσης έγιναν κατά την 1η θητεία. Οι ενστάσεις μου ξεκίνησαν κατά την 2η θητεία όπου άλλαξε σταδιακά ο τρόπος λειτουργίας του Διοικητικού Συμβουλίου και της Γενικής Συνέλευσης αυτών των 2 ανώτατων οργάνων .
1.    Είναι απαράδεκτο για μένα με την δικαιολογία της οικονομικής δυσπραγίας να μην γίνονται δια ζώσης τα Διοικητικά Συμβούλια (μιλάμε για μετακίνηση 5-6 ατόμων από την μακρινή επαρχία και για ένα ποσό 12000-15000 ευρώ το χρόνο ) και αντί να γίνονται 1-2 Δ.Σ. το μήνα σύμφωνα με το καταστατικό να πραγματοποιούνται 7-8 το χρόνο και αυτά στην πλειοψηφία τους διαδικτυακά . Με αυτό τον τρόπο υπάρχει απομάκρυνση των μελών με αποτέλεσμα να μην γνωριζόμαστε μεταξύ μας ούτε να γνωρίζουμε δράσεις του καθενός και απόψεις.
Αποκορύφωμα η τελευταία διαδικτυακή Γενική Συνέλευση (ενώ θα μπορούσε να γίνει και δια ζώσης και διαδικτυακά) έγινε για μεγαλύτερη συμμετοχή των σωματείων μας διαδικτυακά και κατέληξε με την τραγική οριακή απαρτία και την πλήρως απαξίωση της.
2.    Για τα θέματα ημερήσιας διάταξης προς συζήτηση γιατί να ενημερωνόμαστε 24 ώρες πριν; Γιατί η ενημέρωση μας γενικά να  είναι πλημμελής;
Γιατί μέλη που δεν έχουν ή που δεν είχαν συμμετοχή στα Δ.Σ να παραμένουν και να μην απομακρύνονται; 
Μάλιστα υπάρχει περίπτωση, που ένα τέτοιο μέλος που ενώ έλειψε τελείως σχεδόν στην πρώτη θητεία,  γιατί το επιβραβεύσαμε και το στηρίξαμε να γίνει Πρόεδρος σε μια μεγάλη ΕΝΩΣΗ; 
ΒΑΣΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ είναι η συμμετοχή τους στα Δ.Σ.
Τελικά έχουμε μια μικρή ομάδα ατόμων (3-4) που ασκούν διοίκηση και οι υπόλοιποι είμαστε θεατές στο ίδιο έργο. Μάλιστα θα έλεγα ότι η διοίκηση έχει πλέον περάσει σε προσωπικό επίπεδο στον Πρόεδρο  καθαρά, και ο Πρόεδρος είναι αυτός που αποφασίζει για τα πάντα μην δίνοντας την δυνατότητα για καμία διαφορετική άποψη.
Άλλωστε η αλλαγή συμπεριφοράς και η μη αναγνώριση της προσφοράς μου από μέρους του Προέδρου ήταν και  ένας από τους βασικότερους λόγους για την απόφασή μου.   
3.    ΧΟΡΗΓΙΕΣ για μένα ίσως το σημαντικότερο θέμα.
Ποιοι είναι πραγματικά οι Χορηγοί της Ομοσπονδίας σήμερα;
Τι πραγματικά δίνουν για ένα τηλεοπτικό προϊόν;
Εγώ προσωπικά στο  beachvolley  μπορώ να πω τα ακριβή ποσά και από ιδιώτες και από τους Δήμους που δόθηκαν.
Γιατί η επιτροπή marketing είναι σε αδράνεια;
Δηλαδή το Α και το Ω για την εξέλιξη και ανάπτυξη του κάθε αθλήματος που είναι το οικονομικό γιατί η Ομοσπονδία μας διαχειρίζεται μόνο την κρατική επιχορήγηση, τις τακτικές και έκτακτες εισφορές , με ανύπαρκτες  σχεδόν χορηγίες;
ΑΔΥΝΑΜΙΑ;
ΕΛΛΕΙΨΗ ΚΑΤΑΛΛΛΗΛΩΝ ΕΠΑΦΩΝ;
ΑΔΕΞΙΟΙ ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ;
Το αποτέλεσμα…..ΤΡΑΓΙΚΟ!

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποια είναι η άποψη σας τελικά για την σύνθεση ενός Διοικητικού Συμβουλίου;

Πιστεύω τα μέλη σίγουρα θα πρέπει να προέρχονται από το χώρο του Βόλεϊ χωρίς απαραίτητα  να ήταν καλοί αθλητές, προπονητές, διαιτητές ή ότι άλλο .
Θέλει πρόσωπα με ισχυρή προσωπικότητα, πετυχημένα επαγγελματικά και κοινωνικά,  με ένα κύκλο γνωριμιών και αποτύπωμα στη ελεύθερη αγορά και κυρίως να μην έχουν κανενός είδους ΕΞΑΡΤΗΣΗ από το άθλημα. Ούτε κριτήριο είναι τα πάρα πολλά χρόνια στα κοινά και η συνεχής  παρουσία κάποιου μέσα στα γήπεδα.
Υπάρχουν άτομα που επί  40-50 χρόνια  υπάρχουν μέσα από διάφορες θέσεις στον χώρο, ονομάζοντας τους εαυτούς τους ΕΡΓΑΤΕΣ του βόλεϊ, ενώ στην πραγματικότητα «ζούνε» από αυτό και μόνο εκφράζουν διαπιστώσεις γι’ αυτό, χωρίς ποτέ να προτείνουν ΛΥΣΕΙΣ.
ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ «ΕΡΑΣΤΕΣ» ΤΟΥ ΒΟΛΕΪ.