Πέρασαν ακριβώς εικοσιένα χρόνια, από την συμμετοχή του 4ου Λυκείου Καλαμαριάς στο Παγκόσμιο Σχολικό πρωτάθλημα που διεξήχθη στο Πουέρτο Ρίκο, 12-19 Απριλίου 2002!
Ήταν μια αποστολή που ξεκίνησε πολλές προσδοκίες για μια θέση στην εξάδα, μια θέση που είχε πολλά προνόμια τότε ( εισαγωγή σε σχολή της επιλογής τους, μόνιμος διορισμός στο δημόσιο)!
Η πορεία όμως δεν ήταν όπως περιμέναμε, καθώς μπορεί να περάσαμε εύκολα στην οκτάδα, αλλά στα κρίσιμα παιχνίδια για τις θέσεις 1-4 χάσαμε από την Ιταλία με 2-1, ενώ στη συνέχεια για τις θέσεις 5-8 και από την Βραζιλία με 2-0! Τελικά καταλάβαμε την 7η θέση, μια θέση που θεωρήθηκε αποτυχία από τους γονείς των αθλητών και ότι υπεύθυνος ήμουν εγώ!
Δεν θέλω να αναφερθώ σε λεπτομέρειες από την επιστροφή μας στην Ελλάδα, αλλά η συμπεριφορά των γονέων απέναντι μου και όχι μόνο, μου έκανε να αναθεωρήσω από τότε πολλά, ως αναφορά την επαφή μου με γονείς και αθλητές!
Μάλιστα τότε είχα γράψει ένα άρθρο με τίτλο: "Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός από τον ευεργετηθέντα αχάριστο"!
Για το ίδιο θέμα ο δημοσιογράφος Ηλίας Παπαϊωάννου σε συνέντευξη που του παραχώρησα, είχε γράψει ένα κείμενο στην εφημερίδα Αθλητική Ηχώ με τίτλο: "Βραβείο παγκόσμιας αχαριστίας"!
Από τότε εφαρμόζω την λαϊκή ρήση: Μακρυά και αγαπημένοι!
Υ.Γ. Τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς "αλλάζει τελείως συμπτωματικά" ο νόμος και η έκτη θέση που έδινε τα προνόμια, τροποποιήθηκε σε 8η, με αποτέλεσμα με την επόμενη χρονιά να εισαχθούν όλοι σε όποια σχολή είχαν επιλέξει!
Δείτε φωτογραφίες από τους αγώνες και παραλειπόμενα. Σε λίγο και βίντεο.
ΜΠΑΚΑΡ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου