Η άποψή μου για το 3-2 στην Πολίχνη!

Τι ζητάει η αλεπού στο παζάρι;

Ο Πήγασος Πολίχνης δεν είναι από εκείνες τις ομάδες που κυνηγούν τις χίμαιρες ( όπως ο Βελλερεφόντης που τον καβαλούσε). Προσγειωμένος στην πραγματικότητα έπαιξε μπροστά σ' έναν δυνατό αντίπαλο για τον οποίο ίσως μέτρησε το γεγονός ότι έχασε τον Wieczorek στο τρίτο σετ, όπου ήταν ασταμάτητος μέχρι τότε. Ένας μικρός τραυματισμός στην παλάμη, τον ανάγκασε να ζήσει το δράμα του αποκλεισμού από τον πάγκο. Ο ΟΦΗ πίεζε με το σέρβις του και έβγαζε άμυνες, ενώ ο Πήγασος δεν απέφυγε λάθη που έδωσαν εύκολους πόντους στον φιλοξενούμενο, ενώ δεν είχε αποτελεσματικό μπλοκ. Είχε όμως Μαυροβουνιώτη και Μήλη σε μεγάλη μέρα, ενώ ο Εφραιμίδης δεν μπορούσε να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι θα έχαναν τον αγώνα, ύστερα μάλιστα από το 4ο σετ όπου, αφού η ομάδα του πήρε μια διαφορά 12-5, τελείωσε με 25-27. Έδωσε αρκετές λύσεις ο Εφραιμίδης. Πριν ξεκινήσει το 5ο, είδε κόκκινη από τον κο Βασιλειάδη. Ο Τσαδήμας βάστηξε την υποδοχή και έβγαλε άμυνες του θανατά. (Δεν υστέρησαν ούτε ο Στίγγας ούτε ο Κεσσεσίδης). Τελικά, πιο ψύχραιμος ο γηπεδούχος κέρδισε ένα δύσκολο αγώνα, που ουσιαστικά δεν ήταν στις προτεραιότητες του. Αναμφισβήτητα, στέλνει το μήνυμα ότι είναι ο ηγέτης της Pre-League. 

Ο Μαυροβουνιώτης ήταν ο κορυφαίος του αγώνα, αλλά προς το τέλος, οι επιθέσεις του δεν τελεσφωρούσαν, με συνέπεια να αγχωθεί και δικαίως πανηγύρισε την νίκη με εκρηκτικό τρόπο σε όλο το μήκος και πλάτος του γηπέδου, κάτι που έδωσε λαβή για παρεξήγηση. Από την άλλη πλευρά, ο Δαρίδης το πήρε κατάκαρδα (ήρθε στην πηγή και νερό δεν ήπιε). Προσπάθησε να τον αρπάξει από την φανέλα και τον ακολουθούσε μέχρι τον πάγκο του Πήγασου. 

Ο Μαυροβουνιώτης δεν προκάλεσε κανέναν με απρεπείς και προσβλητικές χειρονομίες, που του αποδίδονται από τον ηττηθέντα, (κατηγορίες από την team manager κα Πατεράκη προς τον παρατηρητή του αγώνα). Μ' άλλα λόγια δεν το χώνεψαν! Αυτή είναι η ουσία του πράγματος.

Την αξιοπρέπεια μιας ομάδας κάνει ο συμβιβασμός της με την πραγματικότητα, με την αποδοχή της ήττας την οποία ούτε και ο κος Δεληκώστας θέλησε ν' αποδεχθεί, αφού αποβλήθηκε στους τελευταίους πόντους του 4ου διαισθανόμενος ότι το στραπάτσο ήταν ante portas. Η ήττα ΄για τον ΟΦΗ ήρθε γιατί δεν υπολόγισε τα τεράστια ψυχικά αποθέματα του αντιπάλου του, ο οποίος αποδεικνύει ότι θα είναι συνεπής με το rendez-vous του με την Ιστορία! Όταν χάνεις την ευκαιρία να κάνεις το 3-1 μπροστά σ' έναν δυνατό αντίπαλο και φέρνεις το tie-break στο 11-11, είναι σίγουρο ότι o αντίπαλος είναι " η καλύτερη ομάδα". Τέλος, η διατησία δεν έβλαψε , ούτε και ευνόησε κανέναν, απλά της κοντής.......το μαλλί της φταίει.

Ο Θεοδώρου κατά την πάγια τακτική του έδωσε χρόνο στους νεαρούς του, Μποζίδη, Μπαρδούκα, Καράογλου, Σωτηρίου, γιατί το μέλλον του Πήγασου σ' αυτούς ανήκει. 

Ύστερα από αυτό το match, η ομάδα της Πολίχνης θα φιλοξενήσει με άλλο αέρα τον Αριστοτέλη (επίσης πολύ δυνατό) στην προ-τελευταία αγωνιστική, ενώ η ατυχία στην Καλαμάτα έχει ξεθωριάσει.