Τα τμήματα Παγκορασίδων όλων των ομάδων αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο για την ανάπτυξη του βόλεϊ Γυναικών στη χώρα. Αυτήν ειδικά την περίοδο που λόγω κορωνοϊού, όλα ακολουθούν διαφορετικούς ρυθμούς και όλα είναι πρωτόγνωρα. Κάθε χρόνο τα παιδιά που αγωνίζονται σε τμήματα Παγκορασίδων χρειάζονται ειδική εκπαίδευση και μεταχείριση. Αυτό το ξέρουν πολύ καλύτερα από τον καθένα οι προπονητές τους. Κι αυτό γιατί τα περισσότερα παιδιά παίζουν για πρώτη φορά και άλλα που έχουν υποδομή από τα τμήματα Ακαδημιών παρουσιάζονται με διαφορετικές, πιο δύσκολης νοοτροπίας αντιλήψεις, σε σχέση με άλλες χρονιές.
Η εικόνα όλων των τμημάτων Παγκορασίδων σε γενικές γραμμές είναι καλή. Με όσα λάθη στη διαχείριση κι αν γίνονται είτε διορθώνονται είτε όχι, τα παιδιά με δυσκολίες, αλλά με τον προσωπικό τους αγώνα παρουσιάζουν σε μεγάλο βαθμό βελτίωση.
Αλλά γενικά, ως άνθρωποι που ασχολούμαστε με τη διαμόρφωση της κουλτούρας των Παγκορασίδων, έχουμε πάγια να συστήσουμε όσο μας αφορά: Ψυχραιμία. Σύνεση. Όχι πίεση, αλλά συμπαράσταση στα παιδιά, συζήτηση, υπομονή, δουλειά, αγωνιστικότητα, διαρκής αφοσίωση από όλες τις ομάδες και από όλους μας όσοι ασχολούμαστε με αυτή την ευαίσθητη αθλητική ενότητα. Στα δύσκολα δοκιμαζόμαστε όλοι. Στα εύκολα όλοι είμαστε στρατηγοί, και ονειρευτές. Το θέμα είναι ότι η προσπάθεια που χρονικά ολοκληρώνεται για αυτή την περίοδο Πανελλαδικά, έχει ονοματεπώνυμο. Και αυτό ανήκει 90% στους προπονητές τους που κάνουν το μεγάλο έργο, να ολοκληρώσουν ως προσωπικότητες τα κορίτσια που μπαίνουν μέσα από αυτή την τριβή στο παλμαρέ των αθλητριών που από τώρα και στο εξής η αξία τους μόνο ανοδική πορεία θα έχει.
Δ.ΤΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου