Εγκλεισμός και αθλητισμός

 

 Επιμέλεια: Δώρα Ιωακειμίδου

Η συναισθηματική κατάσταση ενός αθλητή, παίζει σημαντικό ρόλο για τη βέλτιστη αθλητική απόδοση του. Η διαχείριση άγχους στους αθλητές με υψηλές προσωπικές προσδοκίες, καθώς επίσης και η ψυχολογία των γονέων, προπονητών και φίλων, καθιστούν το ρόλο της ψυχολογίας, απαραίτητο στοιχείο για την μέγιστη απόδοση τους.

Η καθημερινότητα της αθλητικής κοινότητας, έχει υποστεί τεράστιες αλλαγές, εξαιτίας των αυστηρών μέτρων που έχουν επιβληθεί για την πανδημία του covid-19.

Για σχεδόν ένα χρόνο τώρα δεν υπάρχει η καθημερινή επαφή των αθλητών με τους χώρους άθλησης, τους προπονητές και συναθλητές. Παράλληλα, όπως όλος ο κόσμος, βιώνουν έντονα συναισθήματα φόβου, στρες και θυμού, ενώ μπαίνουν και σε διαδικασίες διαπραγμάτευσης με τον εαυτό τους αναπτύσσοντας “σενάρια” σκέψεων, που αφορούν τους αγωνιστικούς τους στόχους, το επίπεδο που είχαν κατακτήσει πριν την πανδημία.

Εντονότερα στους μικρούς ηλικιακά αθλητές, η μείωση της σωματικής άσκησης έχει επιπτώσεις στην ψυχολογία, διότι δεν υπάρχει σωματική εκτόνωση και υπάρχουν αλλαγές στο βιορυθμό και τη διατροφή, οι οποίες εκφράζονται με αυξημένη ευερεθιστότητα.

Πολύ πρόσφατες έρευνες, σε επαγγελματίες αθλητές στο εξωτερικό, δείχνουν ότι πάνω από το 15% των αθλητών/τριων εμφανίζουν συμπτώματα κατάθλιψης και άγχους κατά την περίοδο του εγκλεισμού. Βέβαια ο κάθε ένας τους εκφράζει διαφορετικά το στρες που έχει υποστεί και πρέπει να βρει διεξόδους για να το διαχειριστεί.

Σύμφωνα με την αθλητική ψυχολόγο κα Λίνα Ψούνη, η έλλειψη κινήτρων και ατομικών στόχων των αθλητών ενδεχομένως να επιφέρει απογοήτευση, πιθανά με συμπτώματα κατάθλιψης. Διευκρινίζει όμως ότι οι αθλητές έχουν “ψυχική ανθεκτικότητα” καθώς έχουν μάθει να αντιμετωπίζουν αντίξοες καταστάσεις και πιέσεις μέσα από την αγωνιστική δράση. Το να διαχειρίζονται τα συναισθήματα τους την περίοδο αυτή θα τους δώσει ακόμα περισσότερα εφόδια αποτελεσματικής διαχείρισης της ψυχολογίας τους.

Ο εγκλεισμός αφορά όλους τους αθλητές σε όλο τον κόσμο οπότε μια ορθολογική προσέγγιση περιορίζει τις έντονες σκέψεις απογοήτευσης. Πρωτίστως είναι σημαντικό να νοιώθουν ασφάλεια και να τηρούν τα προτεινόμενα μέτρα.

Η εφαρμογή καθημερινής ρουτίνας, που να δίνει προτεραιότητα στην άσκηση, είναι επίσης σημαντική για έναν αθλητή, όπως και η διατήρηση σωστής διατροφής και ωραρίων ύπνου. Με αυτό τον τρόπο διασφαλίζεται η ομαλή επιστροφή στον αγωνιστικό χώρο και στις προπονήσεις, διότι δεν θα έχει μειωθεί η φυσική κατάσταση.

Η τεχνολογία τους βοηθά στην επικοινωνία με τα πρόσωπα του αθλητικού περιβάλλοντος, κάτι που πρέπει να επιδιώκεται, συμπεριλαμβάνοντας και προπονητικούς στόχους. Οι εναλλακτικές δυνατότητες μάθησης και βελτίωσης δίνουν εσωτερικά κίνητρα τα οποία εξισορροπούν την ψυχολογία των αθλητών.

Παράλληλα, η άσκηση σε ανοικτούς χώρους, όπως το περπάτημα, το τρέξιμο, η ποδηλασία και άλλες ατομικές δραστηριότητες, ακόμα και ασκήσεις μέσα στο σπίτι, μπορούν να διατηρήσουν το σώμα σε μία καλή φυσική κατάσταση σε συνδυασμό πάντα με σωστή διατροφή.



Το κόστος του εγκλεισμού
Ας προβληματιστεί ο καθένας βλέποντας το θέμα από τη μεριά του και με την ευθύνη που του αναλογεί ποιο θα είναι το κόστος του πολύμηνου εγκλεισμού. Ποια θα έπρεπε να είναι η προτεραιότητα για την Πολιτεία, αλλά και για τους γονείς των έγκλειστων παιδιών…
Μόνο η σωματική υγεία των εφήβων ή ο συνδυασμός σωματικής και ψυχικής υγείας…

Θεωρώ ότι η απόφαση για απαγόρευση των προπονήσεων, αποτελεί ακραία απαξίωση της πολιτείας για τον αθλητισμό. Κατά τη γνώμη μου λήφθηκε επιδερμικά και χωρίς πολλή εξέταση. Έπρεπε να ληφθούν τέτοια στοχευμένα μέτρα, που να επιτρέπουν τη συνέχιση των προπονήσεων χωρίς να απειλείται η δημόσια υγεία, κάτι που θα μπορούσε να γίνει σε ανοιχτούς χώρους.

Το ψυχολογικό κόστος από την παύση των προπονήσεων και οι αρνητικές συνέπειες στη φυσική κατάσταση των εφήβων, που θα είναι μακροπρόθεσμες, θα δημιουργήσουν πολύ μεγαλύτερα προβλήματα από τα οποιαδήποτε αμφιλεγόμενα οφέλη της απόφασης για αναστολή των προπονήσεων.

Μέριμνα της Πολιτείας θα έπρεπε να είναι η ενίσχυση του αθλητισμού, ακόμη και σε περίοδο πανδημίας και όχι η καταπόντισή του. Με τη διάλυση του αθλητισμού διαλύονται τα όνειρα των παιδιών μας, οι αγώνες και οι προσπάθειες τους, η αισιόδοξη στάση τους απέναντι στη ζωή, ο αυθορμητισμός τους, η θέληση τους να αγωνίζονται και να προσπαθούν.

Προτεραιότητα κάθε πολιτισμένης κοινωνίας πρέπει να είναι η Παιδεία, ο Αθλητισμός και γενικά οι Τέχνες, για να διαμορφώνονται πολίτες ελεύθεροι, δημοκρατικοί, κριτικοί απέναντι στις πληροφορίες που τους προσφέρονται ως αλήθεια και όχι υποταγμένοι και μαλθακοί σε ό,τι τους σερβίρουν!

Στόχος όλης της αθλητικής κοινότητας και των εμπλεκόμενων σε αυτή οφείλει να είναι η επανέναρξη των αθλητικών δραστηριοτήτων. Φυσικά μέσα σε ένα πλαίσιο ασφάλειας και υπευθυνότητας που σημαίνει μένουμε ασφαλείς και αθλούμαστε υπεύθυνα!