Πότε και γιατί αποφάσισες να σταματήσεις από την Εθνική;
Το είχα πάρει απόφαση μόλις τελείωσε πέρυσι, τέτοιο καιρό περίπου, το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Αποφάσισα να αποχωρήσω, γιατί εδώ και καιρό σκέφτομαι τη ζωή μου μετά την αθλητική καριέρα. Χρειάζεται χρόνο για να την προετοιμάσω. Πιστεύω ότι ο κύκλος μου στην Εθνική έκλεισε και θέλω τα επόμενα καλοκαίρια να τα εκμεταλλευτώ προκειμένου να προετοιμάσω όσο το δυνατόν καλύτερα την επόμενη μέρα που θα αποχωρήσω από την ενεργό δράση.
Μετά τη Μαρία (σ.σ. Λαμπρινίδου), τη σύζυγό σου, ποιος ήταν ο πρώτος άνθρωπος που έμαθε για την αποχώρησή σου;
Αν θυμάμαι καλά οι συμπαίκτες μου στην Εθνική και κάποιοι στενοί μου, οικογενειακοί, φίλοι. Δεν ήταν εύκολη η απόφαση και θα πρέπει να ξέρετε ότι την απόφαση δεν την πήρα σε μια νύχτα.
Φεύγεις γεμάτος;
Νομίζω ναι, φεύγω γεμάτος. Σίγουρα έχω πολλές ωραίες αναμνήσεις από την Εθνική και δεν σου κρύβω ότι θα ήθελα και άλλες. Φεύγω όμως γεμάτος, όπως είπα, και με το αίσθημα ότι σίγουρα έχω δώσει, αλλά και έχω πάρει και πάρα πολλά από την παρουσία μου στην Εθνική.
Ποια είναι η πιο δυνατή στιγμή που θα θυμάσαι πάντα από το πέρασμά σου στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα;
Ξεκάθαρα η πρόκριση στο Ευρωπαϊκό. Ήταν κάτι που μας έλειπε και τα καταφέραμε. Την ψάχναμε, όλα τα παιδιά, αρκετά χρόνια αυτή την πρόκριση και χαρήκαμε πάρα πολύ που τα καταφέραμε. Είδαμε ότι τελικά μπορούσαμε και δικαιούμασταν να είμαστε στην ελίτ της Ευρώπης. Η συμμετοχή στο Ευρωπαϊκό μας άγγιξε συναισθηματικά. Εμένα προσωπικά μου έδωσε να καταλάβω πολλά πράγματα. Κοιτάξαμε στα μάτια και αντιμετωπίσαμε μεγάλες ομάδες και πιστέψαμε ότι μπορούμε. Πήραμε πολλά μηνύματα ως παίκτες για το που βρισκόμαστε και που μπορούμε να φθάσουμε.
Θυμάσαι την πρώτη φορά που μπήκες σε προπόνηση στην Εθνική;
Την πρώτη δεν την θυμάμαι. Αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι η αίσθηση που ένιωθα όταν έμπαινα σε κάθε προπόνηση μαζί με τους κορυφαίους παίκτες στην Ελλάδα. Ήταν φανταστικό το συναίσθημα να προπονούμαι, να παίζω και να προετοιμάζομαι με τους καλύτερους. Χαρακτηριστικά θα πω ότι όταν τελείωναν οι υποχρεώσεις με την Εθνική πάντα γυρνούσα στην ομάδα που έπαιζα το χειμώνα καλύτερος παίκτης. Η Εθνική ήταν πάντοτε ανώτερη από τα σωματεία που αγωνιζόμουν. Στην Εθνική δούλευα και ήμουν αφοσιωμένος πάντοτε.
Ποιους αθλητές θυμάσαι στο ξεκίνημά σου στην Εθνική και αν υπήρχε κάποιος που ξεχώριζες και γιατί;
Η αλήθεια είναι ότι ήμουν τυχερός γιατί έτυχα σε μια μεγάλη φουρνιά παικτών στην Εθνική. Έχω πάρει συμβουλές, έχω ακούσει και έχω μάθει πολλά. Από τον Χριστοφιδέλη, τον Στεφάνου, τον Κουρνέτα παλιότερα. Έχω υποστεί απίστευτο …bullying από τον Στεφάνου. Καλό, ιδιαίτερο bullying όμως από τον Γιώργο που χαρακτηριστικό του γνώρισμα είναι το έξυπνο πείραγμα με στόχο. Επίσης, θυμάμαι τον Καρυπίδη στην πρώτη χρονιά που πήγα να παίξω στην Ιταλία, να μου κάνει φροντιστήριο Ιταλικών κάθε μεσημέρι. Είχα άγχος ως ξένος σε ένα νέο μέρος και ο Τέο με έκανε να νιώθω πιο άνετα.
Να φανταστώ ότι από ιστορίες θα έχεις να πεις πολλές στο γιο σου;
Θα πω αρκετές αλλά μην μου ζητήσεις να ξεχωρίσω την καλύτερη. Μάλλον η καλύτερη ιστορία είναι η παρέα που είχε δημιουργηθεί όλα αυτά τα χρόνια. Μέσα από αυτή την παρέα υπήρχε ένας ιδιαίτερος τρόπος που εξελισσόμασταν όχι μόνο σαν αθλητές αλλά κυρίως ως άνθρωποι. Παίκτες με συναισθήματα και μεγάλους στόχους. Ο συνδυασμός της δημιουργίας στο γήπεδο και της παρέας είναι κάτι που με έχει στιγματίσει σαν παίκτη και σαν άνθρωπο.
Έχει επικριθεί πάντως αυτή η Εθνική…
Ο καθένας ανάλογα με αυτά που βλέπει, ανάλογα κρίνει και λέει ή γράφει. Το τι συμβαίνει μέσα στην ομάδα και ποιοι παράγοντες παίζουν ρόλο είναι μια μεγάλη κουβέντα. Αυτή δεν ξεκινάει μόνο από τους αθλητές. Πρέπει κι άλλοι να μιλήσουν. Δεν έχω να πω κάτι παραπάνω. Δουλεύαμε, προσπαθούσαμε και αυτά μπορέσαμε να καταφέρουμε. Είχαμε δυνατό ανταγωνισμό. Καλώς ή κακώς αυτά μπορέσαμε. Όλη η διαδικασία ήταν ένα μάθημα για όλους. Και μιλάω για αυτούς που παίρνουν αποφάσεις. Για την ομοσπονδία, τη Λίγκα, τον ΣΕΠΠΕ, τον ΠΑΣΑΠ, όλους. Αυτοί βλέπουν και πρέπει να πάρουν αποφάσεις που θα βοηθήσουν το άθλημα για να έρθουν περισσότερες επιτυχίες
Υπάρχει ανεκπλήρωτο όνειρο με το Εθνόσημο στο στήθος;
Δεν υπάρχει. Γενικά δεν είμαι από τους χαρακτήρες που δημιουργώ συνθήκες στο μυαλό μου για επιτυχίες ή αποτυχίες. Σε κάθε στιγμή, με οποιαδήποτε συνθήκη προσπαθώ να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό. Κάποιες φορές τα κατάφερα. Νιώθω ότι έχω δώσει ότι μπορούσα στην Εθνική και επαναλαμβάνω ότι έχω πάρει και πολλά από την Εθνική. Δεν τις έχουμε στα χέρια μας τις επιτυχίες. Δεν εξαρτώνται μόνο από εμάς.
Θυμάσαι το καλύτερό σου ματς με την Εθνική;
Νομίζω στις πρώτες μου συμμετοχές στο Ευρωπαϊκό Λιγκ. Δεν ξεχωρίζω όμως κάποιο ματς.
Σε ποιον θα έδινες τη φανέλα βασικού;
Νομίζω επάξια την παίρνει ο Ράπτης, αν βέβαια παίξει ακραίος στην Εθνική.
Τι θα ήθελες να ευχηθείς στα παιδιά που θα φορέσουν την φανέλα της Εθνικής;
Να παραμείνουν πρόσχαροι, να έχουν αγωνιστικότητα και να μην σταματήσουν να ελπίζουν. Μόνο έτσι θα πετύχουν, μόνο έτσι αυτά που σκέφτονται θα γίνουν πραγματικότητα.
Τελικά τώρα που γράφεται αυτός ο επίλογος τι ομάδα είναι η Εθνική;
Είναι η μοναδική ομάδα που μπορεί να σου χαρίσει τις υψηλότερες διακρίσεις. Είναι η μοναδική ομάδα που μπορεί να βοηθήσει τον αθλητή απεριόριστα στην καριέρα του. Η Εθνική είναι ότι καλύτερο μπορεί να τύχει σε έναν παίκτη. Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσοι με βοήθησαν στην καριέρα μου στην Εθνική. Ήταν ένα πολύ ωραίο ταξίδι…
Η καριέρα του
2007-2010 Πανελλήνιοσ Γ.Σ.
2010-2011 Ολυμπιακός Σ.Φ.Π.
2011-2014 Andreoli Latina (Ιταλία)
2014-015 Matin Varamin (Ιράν)
2015-2016 Narbonne (Γαλλία)
2016-2017 Ολυμπιακός Σ.Φ.Π.
2017-2018 Hyundai Sky Walkers (Κορέα)
2018-2019 Ολυμπιακός Σ.Φ.Π.
2019-σήμερα Knack Roeselare (Βέλγιο)
Το ευχαριστώ της Ομοσπονδίας
Η Ελληνική Ομοσπονδία Πετοσφαίρισης ευχαριστεί θερμά τον Ανδρέα Φράγκο για την πολυετή προσφορά του στις Εθνικές ομάδες και του εύχεται υγεία, καλή συνέχεια και πολλές επιτυχίες στην καριέρα του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου